Emisja promieniowania elektromagnetycznego
Encyklopedia PWN
maser
przyrząd generujący lub wzmacniający spójne fale elektromagnetyczne w zakresie mikrofalowym.
[ang. Microwave Amplification by Stimulated Emission of Radiation],
plazma
fiz. zjonizowana materia, tj. taka, w której atomy rozpadają się na dodatnio naładowane jony i swobodne elektrony;
[gr.],
polska chemiczka i fizyczka, współtwórczyni nauki o promieniotwórczości.
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
lampa elektronowa przeznaczona do przetwarzania sygnałów świetlnych na sygnały elektr., której działanie opiera się na wykorzystaniu zewn. zjawiska fotoelektrycznego (emisja elektronów).
emisja promieniowania elektromagnetycznego w zakresie nadfioletu, widzialnym i podczerwieni przez atomy lub cząsteczki podczas przejścia ze stanu wzbudzonego do stanu o niższej energii (np. podstawowego), gdy wzbudzenie jest wywołane innymi przyczynami niż podniesienie temperatury źródła promieniowania;
